Is het 2025 en gebruiken mensen nog steeds PoW? Toen ik voor het eerst zag dat Irys aankondigde PoW te willen gebruiken, was mijn eerste reactie: is dit serieus? In 2025 heeft Ethereum de Merge al voltooid, Solana en Sui zijn vanaf het begin PoS, zelfs de Bitcoin-gemeenschap bespreekt of ze moeten overwegen een vorm van proof-of-stake te gebruiken. In dit tijdperk waarin PoS de consensus van de industrie is geworden, wil Irys echt nog PoW gebruiken? Mijn eerste reactie was: is dit team niet goed bij zijn hoofd? Maar toen ik dieper ging graven, realiseerde ik me: ik had het mis, en ik had het belachelijk mis. De keuze van Irys is geen retro, geen koppigheid, maar een diepgaand begrip van de essentie van het probleem. Waarom denken we dat PoW "verouderd" is? Laat me eerst uitleggen waarom mensen denken dat PoW verouderd is. In de afgelopen jaren zijn er een paar belangrijke kritiekpunten op PoW geweest: Te veel energieverbruik. Het energieverbruik van Bitcoin overtreft dat van veel landen, wat in deze tijd van toenemende milieubewustheid echt een groot probleem is. Slechte schaalbaarheid. De blokproductiesnelheid van PoW is traag, de doorvoer is laag, en het is moeilijk om grootschalige toepassingen te ondersteunen. Risico op centralisatie. De rekenkracht is geconcentreerd in grote mijnbouwpools, wat indruist tegen de oorspronkelijke bedoeling van decentralisatie. Dus toen Ethereum aankondigde over te stappen naar PoS, juichte de hele industrie: eindelijk, we kunnen afscheid nemen van dit oude, inefficiënte, energie-intensieve mechanisme! Dat dacht ik ook. Maar een dataketen is geen financiële keten Pas toen ik begon met het bestuderen van Irys, realiseerde ik me een vaak over het hoofd gezien probleem: Dataketen en financiële keten staan voor totaal verschillende uitdagingen. Wat is het kernprobleem dat een financiële keten moet oplossen? Het is de bevestiging en ordening van transacties. Wie betaalt eerst, wie betaalt later, bestaat dat geld echt - dit zijn de problemen die een financiële keten moet oplossen. Voor deze problemen is PoS inderdaad een betere keuze. Het is sneller, energiezuiniger en heeft een betere schaalbaarheid. Maar wat betreft dataketen? Het kernprobleem dat een dataketen moet oplossen is: hoe bewijs je dat de data echt is opgeslagen? Dit is een totaal andere vraag. De fatale tekortkoming van PoS in dataketenopslag Laat me je een verhaal vertellen. Stel je voor dat je een dataketen hebt die PoS gebruikt. Iemand uploadt 1TB aan data naar jouw keten, hoe bewijs je dat die 1TB data echt is opgeslagen? De meest directe manier is: regelmatig opslagbewijzen indienen. Nodes moeten om de zoveel tijd een bewijs indienen op de keten, waarin staat: "Ik heb deze data echt opgeslagen". Dit bewijs kan een hashwaarde zijn, of de wortel van een Merkle-boom, in ieder geval iets dat verifieerbaar is. Klinkt redelijk, toch? Maar dan komt het probleem. Als jouw keten 1PB aan data opslaat, met 1000 nodes die elk uur een opslagbewijs indienen, dan zijn er elke uur 1000 opslagbewijs-transacties. In 24 uur is dat 24000 transacties. Dit is alleen nog maar voor opslagbewijzen, exclusief andere transacties. Jouw blockchain zal snel vol raken met opslagbewijs-transacties. De blokruimte wordt extreem duur, of je moet de blokgrootte verhogen, maar dat brengt weer andere problemen met zich mee. Erger nog, dit is nog niet het einde. Naarmate de opgeslagen data toeneemt en de frequentie van opslagbewijzen toeneemt, zal er uiteindelijk een kritiek punt worden bereikt: de keten kan simpelweg niet zoveel opslagbewijs-transacties aan. Wat zullen veel projecten dan doen? Ze zullen historische data "snoeien" en deze in een gecentraliseerde database onderbrengen. Ja, het is goedkoper, maar dit staat haaks op de oorspronkelijke bedoeling van een dataketen - gedecentraliseerde opslag. Dit is de fatale tekortkoming van PoS in dataketenopslag. Irys' PoW: een elegante oplossing De aanpak van Irys is totaal anders. Zij beschouwen PoW als een steekproefmechanisme. Laat me uitleggen wat ik hiermee bedoel. In het systeem van Irys genereren miners voortdurend opslagbewijzen. Maar deze bewijzen worden niet allemaal op de keten ingediend, alleen wanneer een bewijs aan bepaalde voorwaarden voldoet (bijvoorbeeld een hashwaarde die kleiner is dan een bepaalde doelwaarde), wordt het verpakt in een blok. Dit is als een steekproef. De miner genereert 1000 opslagbewijzen, maar slechts 1 wordt verpakt in een blok. Maar het bestaan van dat 1 bewijs bewijst dat de miner daadwerkelijk die 1000 verificaties heeft uitgevoerd. Want als de miner de data niet echt had opgeslagen, zou hij geen geldig opslagbewijs kunnen genereren, laat staan dat hij toevallig een bewijs zou genereren dat aan de voorwaarden voldoet. Dit ontwerp is zo elegant. Het gebruikt een bewijs op de keten om talloze off-chain verificaties te vertegenwoordigen. De belasting op de keten wordt aanzienlijk verminderd, maar de veiligheid wordt niet aangetast. Dit is waarom Irys grootschalige dataopslag kan ondersteunen zonder overspoeld te worden door opslagbewijs-transacties. Maar alleen PoW is niet genoeg Om eerlijk te zijn, als Irys alleen PoW had gebruikt, zou ik niet zo enthousiast zijn. Want pure PoW heeft ook zijn problemen. Het grootste probleem is: speculatieve strategieën. In een puur PoW-systeem kunnen miners voortdurend van sectie wisselen, welke sectie het hoogste rendement biedt, dat is waar ze op zullen delven. Dit kan leiden tot instabiliteit van het netwerk en kan de duurzaamheid van de opslag in gevaar brengen. De oplossing van Irys is: een stakingsmechanisme bovenop PoW. Voor elke 16TB sectie moet de miner een borgsom storten om in aanmerking te komen voor het minen van blokken. Dit ontwerp heeft twee voordelen: Ten eerste, het voorkomt dat mensen met meerdere kleine accounts proberen te delven. Als je probeert om door het creëren van veel kleine accounts te delven, sorry, elke account moet een borgsom storten. Dit verhoogt de kosten van aanvallen aanzienlijk. Ten tweede, het lost het probleem van netwerkvertraging op. Door de staking zullen miners eerder geneigd zijn om data langdurig en stabiel op te slaan, in plaats van voortdurend te wisselen. Dit maakt het netwerk stabieler en vermindert de vertraging die ontstaat door het frequent in- en uitgaan van nodes. PoW + staking, deze combinatie is prachtig. Dit doet me denken aan een aantal herinneringen Om eerlijk te zijn, het ontwerp van Irys doet me denken aan veel herinneringen. Ik herinner me dat in 2017 iedereen zei: "Blockchain kan elk probleem oplossen". Wat betreft supply chain, auteursrechtbescherming, identiteitsverificatie, alles moest op de keten. In die tijd gebruikten mensen Ethereum of forks van Ethereum. En wat is het resultaat? De meeste projecten zijn dood. Waarom? Omdat ze de verkeerde tools gebruikten. Ethereum is ontworpen voor financiële toepassingen, als je het wilt gebruiken voor dataopslag, zul je natuurlijk allerlei problemen tegenkomen. Het is alsof je een schroevendraaier gebruikt om een spijker in te slaan, dat gaat natuurlijk niet. Tools moeten passen bij de situatie. Dit principe klinkt eenvoudig, maar er zijn er maar weinig die het echt begrijpen en toepassen. Irys laat me deze begrip zien. Ze volgden de PoS-hype niet blindelings, maar dachten serieus na: wat is de meest geschikte consensusmechanisme voor de situatie van dataopslag? Het antwoord is PoW. Niet omdat PoW geavanceerder is, maar omdat PoW geschikter is. Dataketen en financiële keten: twee verschillende wegen Deze zaak heeft me aan het denken gezet over de vraag: zou blockchain verschillende vormen moeten hebben? In de afgelopen jaren hebben we altijd gestreefd naar een "universele blockchain" - één keten die alle problemen oplost. Ethereum wil de wereldcomputer zijn, Solana wil een high-performance publieke keten zijn, elke keten wil de ultieme infrastructuur zijn. Maar misschien is deze richting zelf verkeerd. Misschien hebben verschillende toepassingsscenario's verschillende blockchain-architecturen nodig. Financiële toepassingen hebben snelle bevestiging en hoge doorvoer nodig, PoS is geschikter. Dataopslag heeft duurzaamheid en grootschalige uitbreiding nodig, PoW + staking is geschikter. Rekenintensieve toepassingen hebben misschien andere consensusmechanismen nodig. Blockchain zou geen universele oplossing moeten zijn, maar een gereedschapskist. Verschillende problemen, verschillende tools. Wat betekent dit voor de industrie? Wat zijn de implicaties van de keuze van Irys voor de hele industrie? Ik denk dat er drie punten zijn: Ten eerste, volg niet blindelings de hype. PoS is de trend, maar niet het enige antwoord. In specifieke scenario's kan een "verouderde" technologie juist de meest geschikte zijn. Ten tweede, begrijp de essentie van het probleem diepgaand. Irys kon deze keuze maken omdat ze de fundamentele uitdagingen van dataopslag diepgaand begrepen. Als je alleen oppervlakkig kijkt naar "PoW verbruikt veel energie, PoS is milieuvriendelijker", dan zul je nooit aan deze oplossing denken. Ten derde, innovatie komt vaak voort uit combinaties. Irys heeft geen nieuwe consensusmechanisme uitgevonden, maar heeft PoW en staking op een slimme manier gecombineerd. Innovatie hoeft niet altijd vanaf nul te beginnen, soms is het gewoon het combineren van bestaande dingen op een nieuwe manier. Mijn persoonlijke oordeel Om eerlijk te zijn, ik weet niet of Irys uiteindelijk succesvol zal zijn. Dataopslag is een zeer competitieve sector, Filecoin, Arweave, Storj zijn al jarenlang actief in dit gebied. Voor Irys, als nieuwkomer, is het niet gemakkelijk om zichzelf te bewijzen. Maar wat ik weet is: de technologische keuze van Irys is juist. Ze zijn niet gevangen genomen door het narratief "PoS is de toekomst", maar hebben op basis van hun eigen behoeften de meest geschikte technologische oplossing gekozen. Dit vermogen tot onafhankelijk denken is in deze industrie vol FOMO en FUD zeer zeldzaam. Misschien is echte innovatie niet het najagen van de nieuwste technologie, maar het vinden van de meest geschikte technologie. Laatste gedachten Toen ik dit artikel schreef, dacht ik plotseling aan een vraag: Over tien jaar, als we terugkijken op de blockchain-industrie van 2025, hoe zullen we de keuze van Irys dan beoordelen? Misschien zullen mensen dan zeggen: "Natuurlijk, dataketen gebruikt PoW, dat is vanzelfsprekend, daar is niets over te discussiëren." Maar op deze dag in 2025 vereist deze keuze enorme moed. Want je moet de kritiek van "achterhaald" en "retro" weerstaan en vasthouden aan de richting die je denkt dat juist is. Dit doet me denken aan een uitspraak: de waarheid ligt vaak in handen van een paar mensen. Niet omdat die paar mensen slimmer zijn, maar omdat ze bereid zijn onafhankelijk te denken, bereid zijn om consensus in twijfel te trekken, bereid zijn om de risico's van misverstanden te dragen. Irys heeft dit gedaan. En dat kan waardevoller zijn dan de technologie zelf. Geschreven op 30 september 2025. In deze tijd waarin iedereen PoS omarmt, een eerbetoon aan degenen die durven vast te houden aan hun eigen oordeel. @irys_xyz